Οι κύριες μορφές νομοθεσίας της ΕΕ είναι οι Oδηγίες και οι Kανονισμοί.

Oδηγίες
Οι Οδηγίες καθορίζουν τους στόχους που πρέπει να επιτύχουν τα κράτη μέλη, αλλά αφήνουν την επιλογή του τύπου και των μέσων επίτευξής τους στην αρμοδιότητα των εθνικών αρχών.

Χρησιμοποιούνται για την εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών και, ειδικότερα, για την υλοποίηση της ενιαίας αγοράς. Για τη μεταφορά τους στο εθνικό δίκαιο προβλέπουν μια συγκεκριμένη προθεσμία, παρέχοντας έτσι στις εθνικές αρχές ένα περιθώριο που τους επιτρέπει να λάβουν υπόψη τις εθνικές τους ιδιαιτερότητες. Η μεταφορά τους πρέπει να ολοκληρωθεί εντός της προθεσμίας που καθορίζουν οι εκάστοτε Οδηγίες. Συνήθως, τα κράτη μέλη υποχρεούνται να εφαρμόσουν μια Oδηγία εντός προθεσμίας ενός μέχρι δύο ετών.


Kανονισμοί
Οι Kανονισμοί αποτελούν την πιο άμεση μορφή νομοθεσίας της ΕΕ. Εκδίδονται είτε από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης από κοινού με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είτε μόνο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και έχουν δεσμευτική νομική ισχύ και άμεση εφαρμογή σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.

Σε αντίθεση με τις Οδηγίες, που απευθύνονται στις εθνικές αρχές και επιβάλλουν συγκεκριμένη δράση για τη μεταφορά τους στο εθνικό δίκαιο, οι Κανονισμοί δεν απαιτούν οποιαδήποτε περαιτέρω ενέργεια από τις εθνικές κυβερνήσεις.


Στα συνημμένα αρχεία μπορείτε να βρείτε τις Οδηγίες που μεταφέρθηκαν στο Κυπριακό δίκαιο στα πλαίσια της εναρμόνισης της Κυπριακής νομοθεσίας με το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο και τους Κανονισμούς που εμπίπτουν στον τομέα της εργατικής νομοθεσίας.

1		Οδηγία (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση
1		Οδηγία (ΕΕ) 2020/1057 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 15ης Ιουλίου 2020 για τη θέσπιση ειδικών κανόνων σχετικά με την οδηγία 96/71/ΕΚ και την οδηγία 2014/67/ΕΕ για την απόσπαση οδηγών στον τομέα των οδικών μεταφορών και για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/22/ΕΚ, όσον αφορά τις απαιτήσεις επιβολής, και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1024/2012
1		Οδηγία (ΕΕ) 2019/1158 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 σχετικά με την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής για τους γονείς και τους φροντιστές και την κατάργηση της οδηγίας 2010/18/ΕΕ του Συμβουλίου
1		Οδηγία 98/23/ΕΚ του Συμβουλίου της 7ης Απριλίου 1998 για την επέκταση, στο Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας, της οδηγίας 97/81/ΕΚ σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και την CES
1		Οδηγία 93/104/ΕΚ του Συμβουλίου της 23ης Νοεμβρίου 1993 σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας
1		Οδηγία 97/81/ΕΚ του Συμβουλίου της 15ης Δεκεμβρίου 1997 σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και την CES
1		Οδηγία 2000/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Ιουνίου 2000 για την τροποποίηση της οδηγίας 93/104/ΕΚ του Συµβουλίου σχετικά µε ορισµένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας ώστε να καλυφθούν οι τοµείς και οι δραστηριότητες που εξαιρούνται από την εν λόγω οδηγία
1		Οδηγία 2000/79/ΕΚ του Συμβουλίου της 27ης Νοεµβρίου 2000 για την εκτέλεση της ευρωπαϊκής συµφωνίας για την οργάνωση του χρόνου εργασίας του ιπτάµενου προσωπικού της πολιτικής αεροπορίας που συνήφθη από την Ένωση Ευρωπαϊκών Αεροπορικών Εταιριών (ΑΕΑ), την Ευρωπαϊκή Οµοσπονδία Εργαζοµένων στις Μεταφορές (ETF), την Ευρωπαϊκή Ένωση Προσωπικού Θαλάµων ∆ιακυβέρνησης Αεροσκαφών (ΕCΑ), την Ευρωπαϊκή Ένωση Αεροµεταφορέων των Περιφερειών της Ευρώπης (ERA) και τη ∆ιεθνή Ένωση για τις Ναυλωµένες Πτήσεις (IACA)
1		Οδηγία 2002/15/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11ης Μαρτίου 2002 για την οργάνωση του χρόνου εργασίας των εκτελούντων κινητές δραστηριότητες οδικών µεταφορών
1		Οδηγία 96/34/ΕΚ του Συμβουλίου της 3ης Ιουνίου 1996 σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για τη γονική άδεια, που συνήφθη από την UNICE, τη CEEP και τη CES
1		Οδηγία 97/80/ΕΚ του Συμβουλίου της 15ης ∆εκεµβρίου 1997 σχετικά µε το βάρος αποδείξεως σε περιπτώσεις διακριτικής µεταχείρισης λόγω φύλου
1		Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 σχετικά µε τη συµφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισµένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP
1		Οδηγία 94/45/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 1994, για τη θέσπιση μιας ευρωπαϊκής επιτροπής επιχείρησης ή μιας διαδικασίας σε επιχειρήσεις και ομίλους επιχειρήσεων κοινοτικής κλίμακας με σκοπό να ενημερώνονται οι εργαζόμενοι και να ζητείται η γνώμη τους
1		Οδηγία 97/74/ΕΚ του Συμβουλίου της 15ης Δεκεμβρίου 1997 για την επέκταση, στο Ηνωμένο Βασίλειο, της οδηγίας 94/45/ΕΚ για τη θέσπιση μιας ευρωπαϊκής επιτροπής επιχείρησης ή μιας διαδικασίας σε επιχειρήσεις και ομίλους επιχειρήσεων κοινοτικής κλίμακας με σκοπό να ενημερώνονται οι εργαζόμενοι και να ζητείται η γνώμη τους
1		Οδηγία 75/117/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 10ης Φεβρουαρίου 1975 περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν την εφαρμογή της αρχής της ισότητας των αμοιβών μεταξύ εργαζομένων ανδρών και γυναικών
1		Οδηγία 2002/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2002, περί θεσπίσεως γενικού πλαισίου ενημερώσεως και διαβουλεύσεως των εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα
1		Οδηγία 88/599/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 23ης Νοεμβρίου 1988 σχετικά με τυποποιημένες διαδικασίες ελέγχου για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 για την εναρμόνιση ορισμένων κοινωνικών διατάξεων στον τομέα των οδικών μεταφορών και του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 σχετικά με τη συσκευή ελέγχου στον τομέα των οδικών μεταφορών
1		Οδηγία 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου της 20ής Ιουλίου 1998 για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις
1		Οδηγία 77/187/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 14ης Φεβρουαρίου 1977 περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων
1		Οδηγία 91/533/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 14ης Οκτωβρίου 1991 σχετικά με την υποχρέωση του εργοδότη να ενημερώνει τον εργαζόμενο για τους όρους που διέπουν τη σύμβαση ή τη σχέση εργασίας