Γενικά, ισχύει ο κανόνας ότι οι αποκοπές από το μισθό πρέπει να περιορίζονται μέχρι του βαθμού που ο εργοδοτούμενος μπορεί να συντηρήσει τον εαυτό του και την οικογένειά του. Επίσης, η εκχώρηση του μισθού δεν επιτρέπεται παρά μόνο αν, και στο βαθμό που, αυτό προνοείται ρητά από νόμο ή κανονισμό, αλλά και πάλι, νοουμένου ότι σε καμία περίπτωση σε βαθμό που να εμποδίζει τη συντήρηση του εργοδοτούμενου και της οικογένειας του.

Οι αποκοπές από το μισθό που επιτρέπονται είναι οι ακόλουθες:

•	Αποκοπές που προνοεί νόμος ή κανονισμός (εισφορές κοινωνικών ασφαλίσεων, φόρου εισοδήματος, κ.ο.κ),
•	αποκοπές σύμφωνα με κανονισμούς ταμείων σύνταξης, προνοίας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης,
•	αποκοπές δυνάμει δικαστικής απόφασης,
•	αποκοπές για αποζημίωση λόγω ζημιάς που υπέστη η επιχείρηση και που προκλήθηκε σκόπιμα ή λόγω βαριάς αμέλειας του εργοδοτουμένου (με βάση τη διαδικασία που επεξηγείται πιο κάτω),
•	αποκοπές που προβλέπει συλλογική σύμβαση ή γενική συμφωνία μεταξύ εργοδοτικών οργανώσεων και εκπροσώπων των εργαζομένων, για εργαζόμενους για τους οποίους αυτές εφαρμόζονται·
•	άλλες αποκοπές μετά από γραπτή και ενυπόγραφη συγκατάθεση του εργοδοτουμένου.

Σύμφωνα με τον περί Προστασίας των Μισθών Νόμο, αποκοπές από το μισθό για σκοπούς αποζημίωσης λόγω ζημιάς που υπέστη η επιχείρηση η οποία προκλήθηκε σκόπιμα ή λόγω βαριάς αμέλειας του εργοδοτούμενου, επιτρέπονται μόνο μετά από διαβούλευση με τους εκπροσώπους των εργαζομένων ή με τον ίδιο τον εργαζόμενο για καθορισμό του ύψους της αποζημίωσης και τον τρόπο καταβολής της. Γενικά, ισχύει ο κανόνας ότι οι αποκοπές από το μισθό πρέπει να περιορίζονται μέχρι του βαθμού που ο εργοδοτούμενος μπορεί να συντηρήσει τον εαυτό του και την οικογένεια του.